Hispania romana

Coñécese como Hispania romana aos territorios da Península Ibérica durante o período histórico de dominación romana.^[1] Este período considérase entre 218 a. C. (data do desembarco romano en Empúries) e os inicios do século V (cando chegan á península as invasións bárbaras, substituíndo a autoridade de Roma). Ao longo deste extenso período de sete séculos, tanto a poboación coma a organización política do territorio hispánico sufriron profundos e irreversibles cambios, e quedaron marcados para sempre coa inconfundible pegada da cultura e os costumes romanos.

De feito, tralo período de conquistas, Hispania converteuse nunha parte fundamental do Imperio romano, proporcionándolle a este un enorme caudal de recursos materiais e humanos, e sendo durante séculos unha das partes máis estables do mundo romano e berce dalgúns gobernantes do imperio.

O proceso de asimilación do modo de vida romano e a súa cultura polos pobos sometidos coñécese como romanización. O elemento humano foi o seu máis activo factor, e o exército o principal axente integrador.

A sociedade hispana organizouse como a do resto do Imperio romano en homes (libres e escravos) e mulleres. Os homes libres podían participar no goberno, votar nas eleccións e ser propietarios de terras. Os escravos, en cambio, non tiñan ningún dereito e eran propiedade dalgún home libre. As mulleres podían ser libres ou escravas, pero non tiñan os mesmos dereitos que os homes.

1. ↑ Apiano, Iberia, paragraphe 102.